கி..பி. நாலாம் நூற்றாண்டில் ஷிமோகா பகுதியை சேர்ந்த மயூர வர்மன் என்ற அரசன் தன் குருவுடன் காஞ்சி வந்து அப்போது காஞ்சியை ஆண்ட ஸ்கந்த சிஷ்யன் என்ற மன்னன் இன்னொரு ஸத்ய சேனனை "அசோக சாசனம் சொல்லும் ஸத்ய புத்த அரசர்களில் ஒருவன்" வென்று அவனிடமிருந்து ஒரு கடிகையை கைப்பற்றியதாக வேலூர்பாளைய சாசனம் கூறுகிறது. நரசிம்ம வர்மன் காஞ்சியில் கைலாசநாதர் கோயில் கட்டியதோடு முன்பிருந்த சிதலமான கடிகைகளை புதுபித்தான்.பல்ல வம்ச சந்ததி இல்லாது இருந்த போது அதன் கிளை வம்சத்து குறு மன்னன் ஹிரண்ய வர்மாவின் மகன் பரமேஸ்வர வர்மனை அரசனாக்கி மகுடாபிஷேகம் செய்தவர்கள் காஞ்சி கடிகையில் ஆசிரியராக இருந்தனர். திருவல்லம் கல்வெட்டு ஒன்று கடிகையில் ஏழாயிரம் பேர் படித்ததாக கூறுகிறது.மூவாயிரம் பேர், ஆயிரம் பேர் உள்ள கடிகைகள் இருந்ததற்கு கல்வெட்டு உண்டு.இவர்கள் சதுர வேத பண்டிதர்களாகவும் தர்ம கர்மங்களில் சிறந்தவர்களாகவும் இருந்தனர்
கி.பி. ஆறாம் நூற்றாண்டில் தெலுங்கு தேசத்தில் 11,12நூற்றாண்டில் ஹெஞ்சாரப்பட்டணத்தில் கடிகைகள் கட்டப்பட்டன.நலாம் நூற்றாண்டிலிருந்து பதினைந்தாம் நூற்றாண்டு வரை பல கடிகைகளில் வேத சாஸ்திரங்கள் கற்று தரபட்டது. இக்கடிகையில் படிக்கும் மாணவர்களுக்கு பரிட்சையின் போது
(உதாரணத்திற்கு ) இராமயணத்தில் பாலகாண்டத்தில் மூன்றாம் சர்கம் ஐந்தாவது ஸ்லோகத்தை கூறுவதாக இருந்தால் 1-3-5 என்று சங்கேதமாக பனை ஓலைகளில் எழுதி அதை பனையில் போட்டு எந்த ஓலையை மாணாக்கன் எடுக்கிறானோ அதில் உள்ள சங்கேத எண்ணிறகு ஏற்ப பதில் சொல்ல வேண்டும். வேதவேதங்களில் இப்படி பரிஷை செய்ததால் இப்பல்கலைகழகங்களுக்கு கடிகை என்று பெயர் வந்தது.கடிகை என்றால் குடம். பாஹூரில் சதுர்தச வித்யை கற்பிக்க எஎஎஎஎஎஎஎஎ உள்ள பெரிய வித்யாஸ்தானம் இருந்தது. பாகூருக்குப் பக்கத்தில் திரிபுவனம் என்ற ஊரில் நான்கு வேதங்களை தவிர வேந்தாந்தம்,ரூபாவதாரம் என்ற அபூர்வ வியாகரண சாஸ்திரத்தில் எஎஎஎஎ பண்ணியதாக கல்வெட்டுஉள்ளது. ராமாயணம்., மஹாபாரதம், மனு சாஸ்திரமும் கறறு தரப்பட்டுள்ளது.
பிற்காலத்தில் பராந்தக சோழன், ராஜராஜன்., ராஜேந்திரன் சோழர்கள் பெரிய கோயில்களைக் கட்டினார்கள்.அந்த கோயில்களிலேயே வியாகரணதான மண்டபங்கள் கட்டி இலக்கண வகுப்புக்கள் நடந்தன.தஞ்சாவூர், சிதம்பரம் முதலிய பெரிய கோயில்களில் வெளிமதிலை ஒட்டி கோயிலின் உட்புரத்தில் இரண்டுஅடுக்குகளில் திருசுற்று மாளிை அமைத்து வித்யாசாலைகள் நடந்தன.இதோடு எஎஎஎபோன்ற சரஸ்வதி பண்டாரம் திருசுற்று மாளிகையில் இடம்பெற்றிருந்தது.இவற்றில் நூல் சுவடிகளை சேகரித்தல், பிரதிகள் எடுத்து பத்திரமாக பாதுகாத்து ஆசிரியர் மாணவர்களுக்கு கொடுத்து வந்தனர். இங்கு சமயகல்வி மடடுமின்றி பொதுகல்வி, ஆயுர்வேதம் முதலியவை கற்றுதரப்பட்டது.
கி.பி. ஆறாம் நூற்றாண்டில் தெலுங்கு தேசத்தில் 11,12நூற்றாண்டில் ஹெஞ்சாரப்பட்டணத்தில் கடிகைகள் கட்டப்பட்டன.நலாம் நூற்றாண்டிலிருந்து பதினைந்தாம் நூற்றாண்டு வரை பல கடிகைகளில் வேத சாஸ்திரங்கள் கற்று தரபட்டது. இக்கடிகையில் படிக்கும் மாணவர்களுக்கு பரிட்சையின் போது
(உதாரணத்திற்கு ) இராமயணத்தில் பாலகாண்டத்தில் மூன்றாம் சர்கம் ஐந்தாவது ஸ்லோகத்தை கூறுவதாக இருந்தால் 1-3-5 என்று சங்கேதமாக பனை ஓலைகளில் எழுதி அதை பனையில் போட்டு எந்த ஓலையை மாணாக்கன் எடுக்கிறானோ அதில் உள்ள சங்கேத எண்ணிறகு ஏற்ப பதில் சொல்ல வேண்டும். வேதவேதங்களில் இப்படி பரிஷை செய்ததால் இப்பல்கலைகழகங்களுக்கு கடிகை என்று பெயர் வந்தது.கடிகை என்றால் குடம். பாஹூரில் சதுர்தச வித்யை கற்பிக்க எஎஎஎஎஎஎஎஎ உள்ள பெரிய வித்யாஸ்தானம் இருந்தது. பாகூருக்குப் பக்கத்தில் திரிபுவனம் என்ற ஊரில் நான்கு வேதங்களை தவிர வேந்தாந்தம்,ரூபாவதாரம் என்ற அபூர்வ வியாகரண சாஸ்திரத்தில் எஎஎஎஎ பண்ணியதாக கல்வெட்டுஉள்ளது. ராமாயணம்., மஹாபாரதம், மனு சாஸ்திரமும் கறறு தரப்பட்டுள்ளது.
பிற்காலத்தில் பராந்தக சோழன், ராஜராஜன்., ராஜேந்திரன் சோழர்கள் பெரிய கோயில்களைக் கட்டினார்கள்.அந்த கோயில்களிலேயே வியாகரணதான மண்டபங்கள் கட்டி இலக்கண வகுப்புக்கள் நடந்தன.தஞ்சாவூர், சிதம்பரம் முதலிய பெரிய கோயில்களில் வெளிமதிலை ஒட்டி கோயிலின் உட்புரத்தில் இரண்டுஅடுக்குகளில் திருசுற்று மாளிை அமைத்து வித்யாசாலைகள் நடந்தன.இதோடு எஎஎஎபோன்ற சரஸ்வதி பண்டாரம் திருசுற்று மாளிகையில் இடம்பெற்றிருந்தது.இவற்றில் நூல் சுவடிகளை சேகரித்தல், பிரதிகள் எடுத்து பத்திரமாக பாதுகாத்து ஆசிரியர் மாணவர்களுக்கு கொடுத்து வந்தனர். இங்கு சமயகல்வி மடடுமின்றி பொதுகல்வி, ஆயுர்வேதம் முதலியவை கற்றுதரப்பட்டது.
No comments:
Post a Comment